อากาศร้อน...กินส้มตำ...แทบเป็นลม

เฮ้อ....... +_+'   อากาศร้อนซะเกือบเป็นลม

ย้อนวันอาทิตย์ที่ 29 มีนาคม 2552 

นัดพี่นกกับพี่จอยทานส้มตำ  ร้านส้มตำ  เสาร์-อาทิตย์ (ตั้งเอาเองก็ไปกินแค่สองวันนี้เท่านั้นละ) 

นัดทาส้มมตำ  กันบ่ายโมงเราออกไปกดเงินที่ตู้เอทีเอ็มธนาคารกรุงเทพ หน้าเซเว่น บ้านเราแล้วก็แวะซื้อข้าวให้ซีบี เพราะเริ่มเบื่อละทานแต่ส้มตำ   ส่วนเจ้าตัว คุณชายซีบีก็นอนหลับปุ๋ย อยู่บนห้องโน่นเพราะว่า เมื่อคืนเล่นเกมแล้วนอนประมาณตอนหกโมงเช้าน่าจะได้ นะ (คิดว่างั้น) มันน่าส่งไปเล่นเกมชิงแชมป์โลก เล่นมันอยู่ได้ทั้งวี่ทั้งวัน เฮ้อ อ่านะก็เข้าใจว่า คลายเครียดดด  นั่งกินไปบ่นไปบวกระบายความในใจ

เกี่ยวกับเรื่องที่ทำ  งาน ซึ่งกำลัง เป็นประเด็นที่ร้อนแรงพอกับอากาศที่ร้อนระอุ ในตอนนี้ ขณะนั่งทานอยู่ ก็มีลมที่พัดเข้ามาปะทะหน้าเรื่อยๆ ซึ่งเหงื่อไหลไคลย้อยเรื่อยๆ  แต่ไอ้ลมที่พัดมานี่ดิแทนที่จะเป็นลมเย็นกลับพัดมาแต่ลมร้อนทั้งนั้น วันนี้จึงเป็นวันที่ใช้เวลานั่งจัดการกับอาหารที่สั่งมาบนโต๊ะ อย่างเนิบนาบนานพอควร พอมาดูเวลาอีกทีตอนจะเรียกเช็คบิลแล้วก็จะบ่ายสามละ  กินไปเม้าท์ไป ร่วมสองชั่วโมง...

พอจะลุกก็เห็นซีบีก็เดินก็เดินมาหาที่ร้านพอดี เอิ่ม...ทุกอย่างดูจะเกือบปกติแต่มีที่น่าสังเกตของการมาเยือนครั้งนี้คือ ซีบีใส่รองเท้าผ้าใบมาละ พี่ๆเห็น คงงงเลยถาม สรุปได้ความว่าที่ต้องเอารองเท้าผ้าใบมาใส่เพราะว่าเราเอารองเท้าแตะของซีบีใส่มา (เลยรีบก้มลงดูที่เท้าตัวเอง ณ บัดนั้นทันที ) เออ... จริงด้วย แหะๆ ลืมไป (มิน่าละถึงใส่รองเท้าผ้าใบออกมา) นึกว่าไปวิ่งที่ไหนมาฟิตเกิ๊น..ก็อากาศออกจะร้อนปานนี้

ตอนที่เดินกลับมาจากที่ร้านเราเดินกลับมาพร้อมซีบี ซึ่งพากันข้ามไปเดินถนนฝั่งตรงข้ามที่ไม่มีแดด จากนั้นก็แวะร้านขนมข้างร้านซื้อไอศกรีม น้ำแข็งและน้ำ  ขณะเดินขึ้นไปตรงบันได  ตอนแรกๆ ก็ยังเดินไหว แต่พอเริ่มเข้าชั้นที่สองละ รู้ตัวเลยว่าตัวเองเริ่มหน้ามืด หายใจติดขัด จุกมากที่บริเวญใต้ลิ้นปี่ เลยตัดสินใจนั่งลงตรงบันไดแล้วบอกซีบีให้ไปเปิดประตูห้อง ส่วนรายนั้นก็กลัวว่าเราจะหงายหลังตกลงไปเพราะว่าเรานั่งยองๆ หันหลังให้บันไดอยู่ หลักจากที่เข้าไปในห้องเท่านั้นละ หน้าเริ่มซีดเลยพอดีว่าแอบมองหน้าตัวเองตอนเดินผ่านกระจก(พอดีเป็นโรคเห้นกระจกแล้วต้องมอง) จากนั้น...ล้มตัวลงนอนที่ ที่นอนอันดับแรก แต่นอนไปก็อึดอัดชักกลเลยลุกมานั่งสักพักที่เก้าอี้โดเรมอนแต่ไม่มีแววว่าจะดีขึ้นกลับยิ่งหายใจไม่สะดวกเข้าไปใหญ่ ซีบีบอกนั่งหหลังไม่ตรงแบบนี้จะหายใจไม่สะดวกเราก็เลยเปลี่ยนไปนอนบนเตียงแทน ทีนี้หน้านี่ซีดมากที่เห็นเพราะว่าสังเกตหน้าตาตัวเองตอนเดินผ่านกระจกอีกที หลังจากนั้นก็นอนแผ่หลา บนเตียงได้แต่หายใจยาวๆ ซีบีไปเอาพวกยาดม พิมเสนมาให้ ประมาณสัก สิบนาทีได้หลังจากที่ได้นอนพักในห้องที่เย็นด้วยแอร์ ก็ดีขึ้น จากนั้นกหลับปุ๋ยไปสี่โมงกว่าๆ เราก็ตื่นมา เปิดคอมเล่นเน็ต ดู Youtube  ส่วนซีบีน่ารักมากวันนี้ว่าง่ายแหะ พอช่วงหัวค่ำ  ก็เอาอุปกรณ์ขัดห้องน้ำ  ออกมาเตรียมตัวปฏิบัติภารกิจที่ได้รับมอบหมาย จากนั้นซีบีก็อาบน้ำ    เราก็นั่งบันทึกไดอารี่เรื่องราวของวันนี้ยังไม่รู้เลยว่าข้าวเย็นจะทานอะไรไม่ค่อยหิวแหะกลับยังอึดอัดแล้วก็อิ่มๆ ซะมากว่างเพราะตอนบ่ายทานเยอะมั้ง...

ให้ตายเหอะวันนี้ไม่ได้อ่านหนังสือ SEO แล้ววันพรุ่งนี้ถ้าพี่เค้าถามถึงความเคลื่อนไหวจะเอาอะไรอัพเดทให้ฟังเนี่ย ตายแน่กรู อยากออกไปยืนกลางถนนให้แดดเผาตายเลย แต่กลัวไม่ตายดิ ดำแทน ทีนี้เสียเงินอีกดิ ซื้อครีมบำรุงพวกไวท์เทนนิ่ง เฮ้อ โอ๋ละหนอ....ชีวิต..คิดไปได้  

เฮ้อ ...... อากาศมันร้อนนนนนน...เว้ย...